De eerste honderd dagen van boswachter publiek Kees Jan Westra

Boswachter Kees Jan Westra is inmiddels vijf maanden aan het werk in Engbertsdijksvenen. Benieuwd hoe hij deze periode heeft beleefd? Hij vertelt het u graag.

“Het is inmiddels al weer oktober en ik werk op de kop af vijf maanden als boswachter publiek in Twente. Vijf maanden werk, dat is ongeveer honderd dagen. Een mooi moment om even terug te blikken op de eerste maanden in Twente.

Mijn werkgebied is groot met veel verschillende natuurgebieden, dat is wat het werk erg afwisselend maakt. Tegelijk vind ik het soms ook wel ingewikkeld om mijn tijd gelijkmatig te verdelen over de verschillende gebieden. Ik zou graag meer tijd in de Engbertsdijksvenen doorbrengen om dit prachtige gebied beter te leren kennen. Maar helaas, die tijd heb ik nog onvoldoende gevonden, omdat zaken elders mijn aandacht vroegen.

Wat ik wel zie -en dat geldt niet alleen voor de Engbertsdijksvenen, maar ook voor onze andere natuurgebieden- is de grote betrokkenheid van verschillende partijen bij de natuur in onze omgeving. Dat is iets moois en dat moet ook zeker blijven bestaan en waar mogelijk zelfs worden versterkt.

Natuur in het algemeen en de Engbertsdijksvenen zijn bijzonder belangrijk voor de diversiteit in planten en dieren. Het hoogveen wat we hier nog hebben is uniek en nog maar een heel klein deel van wat er ooit in Nederland aan hoogveen was. Dat wat we hebben moeten we koesteren, we moeten er trots en zuinig op zijn.

Iets waar je zuinig op bent dat bewaar je goed, thuis misschien wel diep in een la van een kast. Zo nu en dan haal je dit uit de la, stoft het even af en legt het terug. Met de Engbertsdijksvenen is dat eigenlijk net zo. We zijn er zuinig op, maar nu stoffen we het af door het natuurherstel. Iets waar je trots op bent wil je ook wel eens laten zien; maar hoe doe je dat met een natuurgebied? Dat is een vraag die ons als Staatsbosbeheer, maar ook vanuit de betrokkenen, al geruime tijd bezig houdt.

Vanuit allerlei geledingen komen er wensen en ideeën om de Engbertsdijksvenen te beleven. Hebben we het over recreatie of wat mij betreft beleven, dan kunnen sommige vormen van beleving wel, maar andere vormen beslist niet. Maar er zijn ook vormen van beleving waar we niet direct een pasklaar antwoord op hebben. Ik probeer op dit moment een visie te schrijven die kan bijdragen sneller en gemakkelijker een antwoord op die vragen te kunnen geven; waarbij ook duidelijk moet zijn dat we dit unieke natuurgebied passend moeten beschermen.

Terug naar de betrokkenheid bij de Engbertsdijksvenen, die is groot en dat moet wat mij betreft zo blijven en uitgebreid worden. Collega Irene van der Linde werkt aan de betrokkenheid door de schooljeugd van onder andere Sibculo mee te nemen het gebied in, vogelaars tellen de broed- en trekvogels die de Engbertsdijksvenen bezoeken, vrijwilligers doen werkzaamheden in en rond het veen.

Op het gebied van natuureducatie en voorlichting hopen we -nadat we begin 2020 startten met de werving van vrijwilligers- ook eindelijk te kunnen beginnen. De vrijwilligers waren er al, maar toen kwam Corona om de hoek kijken en konden we lange tijd niets beginnen. Nu hopen we over niet al te lange tijd echt te kunnen opstarten en nog meer mensen betrokken kunnen krijgen bij Engbertsdijksvenen.

Ik kom u graag binnenkort eens tegen in de Engbertsdijksvenen. Mocht u mij uw favoriete plekje, mooiste herinnering of iets dergelijks willen laten zien / horen, neem dan even contact op. Ik trek er graag even met u op uit om uw ervaringen te horen, te zien of op een andere manier van gedachten te wisselen.”

Neem contact op met Kees Jan Westra via engbertsdijksvenen@staatsbosbeheer.nl